وب‌سایت معتبر آرتسی در مقاله‌ای که منتشر کرده به معرفی ۱۰ هنرمند ایرانی پرداخته و از آن‌ها به عنوان هنرمندانی یاد کرده است که در شکل‌گیری هنر معاصر یا اصطلاحا کانتمپراری آرت جهان تأثیر دارند. در این نوشته به معرفی این ۱۰ هنرمند ایرانی می‌پردازیم.
۱- نازگل انصاری نیا
نازگل انصاری نیا در سال ۱۳۵۸ در تهران به دنیا آمد. او از هنرش برای به چالش کشیدن زندگی روزمره در ایران معاصر استفاده می‌کند. انصاری نیا ایده اصلی بسیاری از کارهایش را از تغییرات همه‌روزه زندگی شهری و تغییر شکل مناظر زادگاهش می‌گیرد.
این هنرمند ایرانی از طریق مدیوم‌های مختلفی مثل ویدیو، مجسمه‌سازی، مدل‌های سه‌بعدی و... سعی می‌کند مفاهیمی مثل از دست دادن و تولد دوباره را نشان بدهد. همچنین در کارهایش سعی می‌کند اثرات روانی تغییر ماهیت چیزهای شناخته‌شده به چیزهای ناشناس را انعکاس بدهد؛ اتفاقی که در شهری مثل تهران دائما رخ می‌دهد.
انصاری نیا در جشنواره‌های بین‌المللی مختلف که در شهرهایی مثل ونیز و استانبول برگزار می‌شود شرکت کرده است.
۲- آویش خبره زاده
آویش خبره زاده در سال ۱۳۴۸ در تهران به دنیا آمد. خبره زاده در کارهایش تجربه مهاجرت و زندگی در کشورهای مختلف را منعکس می‌کند. احساساتی مثل بیگانگی، تعلیق و مرموز بودگی در آثار این هنرمند ایرانی به چشم می‌آید. او بیشتر از مدیوم‌های سنتی مثل نقاشی، فیلم و انیمیشن برای ارائه کارهایش استفاده می‌کند؛ اما از اینکه کارهای جدید را تجربه کند ابایی ندارد؛ کارهایی مثل نقاشی با روغن زیتون و رزین روی کاغذ.
خبره زاده به خاطر توانایی روایت کردنش شناخته می‌شود؛ او این توانایی را مدیون ریشه‌های شرقی و تحصیلات غربی و تضادهایی که بین این دو وجود دارد است. خبره زاده در آثارش خود را از محدودیت‌ها و بایدها و نبایدها رها می‌کند و سعی می‌کند در خلق آثار هنری آزاد باشد.
این هنرمند آثارش را در مؤسسات فرهنگی جهانی به نمایش گذاشته و در جشنواره‌های مختلف شهرهایی مثل استانبول و کلن شرکت داشته است. او در سال ۲۰۰۳ به عنوان بهترین فیلم‌ساز جوان ایتالیایی، برنده جایزه شیر طلایی از دوسالانه ونیز شد.
۳- وای.زد. کامی
کامران یوسف‌زاده با نام هنری وای.زد کامی در سال ۱۳۳۵ در تهران به دنیا آمد. او در آثارش دین، ادبیات و فلسفه را انعکاس می‌دهد و سعی می‌کند از طریق نگاهی تاریخی-هنری به شناختن عرفان و معنا و مفهوم برسد.
کامی در طول سال‌های طولانی زندگی هنری‌اش و با خلق آثاری مثل کلاژ، مجسمه، نقاشی و عکاسی سعی داشته است که مخاطبانش را به این دعوت کند که افراد را ورای مفاهیمی مثل دین و جغرافیا و فرهنگ ببینند.
۴- محمدحسین عماد
محمدحسین عماد متولد سال ۱۳۳۶ در شهر اراک به دنیا آمد. او یکی از شناخته‌شده‌ترین مجسمه‌سازهای ایرانی است و آثاری خلق می‌کند که بسیار خلاقانه و انتزاعی هستند.
این مجسمه‌ساز ایرانی در آثارش از سطح‌ها و فضاهای غیرقابل توصیف استفاده می‌کند و از مخاطب دعوت می‌کند که با دقت در جزئیات آثار او، اثرش را کامل کند. توجه اصلی او در خلق آثار هنری روی اجسام و فضاهای خالی بین آن‌هاست و از این طریق سعی می‌کند به فلسفه وجود ما و رابطه‌مان با فضای اطراف برسد.
عماد نقش مهمی در تربیت مجسمه‌سازهای ایرانی داشته و مجسمه‌هایی که از پروفسور حسابی و دیگر بزرگان تاریخ ایران ساخته در جاهای مختلف تهران دیده می‌شود.
۵- مقداد لرپور
مقداد لرپور در سال ۱۳۶۲ در شیراز به دنیا آمد. او به عنوان یکی از جدی‌ترین هنرمندان در صحنه هنر تهران محسوب می‌شود. او با استفاده از رنگ‌های اکریلیک و روشن، نقاشی‌های مبهم و رازگونه‌ای از طبیعت بی‌جان و مناظر می‌کشد.
لرپور در کارهایش از ادبیات فارسی، تاریخ شفاهی و اسطوره‌ها ایده می‌گیرد و قبل از اینکه کار جدیدی را شروع کند تحقیقات گسترده‌ای در مورد موضوعی که قرار است به آن برسد انجام می‌دهد. نام معروف‌ترین نمایشگاه او «دریابار» است که در آن نقاشی‌هایی با موضوعات دریا و آسمان و درخت دیده می‌شود.
۶- پرستو فروهر
پرستو فروهر در سال ۱۳۴۱ در تهران به دنیا آمد. او فرزند داریوش فروهر و پروانه اسکندری است که در جریان قتل‌های زنجیره‌ای به قتل رسیدند. اثر این اتفاق را در آثار او می‌توان دید. او در کارهایش از المان‌های تکرارشونده‌ای مثل متن‌ها و علامت‌های مختلف استفاده می‌کند. فروهر در نمایشگاه «اتاق نوشته» روی تمام دیوارهای نمایشگاه متن‌هایی به زبان فارسی نوشته بود که اجزای آن ارتباطی به هم نداشتند و نوعی آزادی را نشان می‌دادند.
۷- طلا مدنی
طلا مدنی در سال ۱۳۶۰ در تهران به دنیا آمد. نقاشی‌های او اکثرا با پاستل کشیده شده‌اند و شامل تصاویری از کاراکترهای عجیب و گروتسک هستند. او سعی می‌کند در آثارش به جنسیت و نقش‌ها و تعاریف تکراری آن بپردازد.
آثار مدنی در شهرهای مختلف دنیا از جمله ونیز، مراکش و نیویورک به نمایش درآمده است.
۸- نیوشا توکلیان
نیوشا توکلیان در سال ۱۳۶۰ در تهران به دنیا آمد. او یکی خاص‌ترین هنرمندان نسلش محسوب می‌شود. توکلیان عکاسی را خودش یاد گرفته و از شانزده سالگی در خبرگزاری‌های ایرانی مشغول به کار شده است. در سابقه کاری او همکاری با نشریات معتبری مثل نیویورک تایمز نیز دیده می‌شود.
او پس از چند سال فعالیت خبری به عکاسی هنری و مستند روی آورد. تمرکز آثار توکلیان روی تغییراتی است که نسل‌های مختلف را شامل می‌شود. در نمایشگاه «نسل سوخته»، او سعی کرده است دید رایج غربی‌ها نسبت به زندگی ایرانی را تغییر بدهد و غربی‌ها را با زندگی واقعی نسل جوان ایران آشنا کند.
۹- ایمان افسریان
ایمان افسریان در سال ۱۳۵۳ در تهران به دنیا آمد. تمرکز نقاشی‌های او روی اتاق‌ها و فضاهای خالی و فراموش شده است. نوستالژی که در کارهایش به نمایش می‌گذارد یادآور حیات شکننده‌ی انسان است.
او در نقاشی‌هایش از رنگ روغن و اکریلیک استفاده می‌کند و با استفاده از سایه روشن احساسات مخاطب را برمی‌انگیزد. آثار او در شهرهای مختلف ایران و جهان به نمایش درآمده است. آخرین نمایشگاه انفرادی او در شهریور سال ۱۳۹۸ در نگارخانه‌ی عصار تهران برگزار شد.
۱۰- مهرداد افسری
مهرداد افسری در سال ۱۳۵۶ در شهر خوی به دنیا آمد. او در حوزه‌های عکاسی، مستند و ساخت ویدیو فعالیت دارد و یکی از اعضای افتخاری انجمن هنرهای تجسمی ایران است. افسری در کارهایش سعی می‌کند المان‌های انسانی را از محیط‌ها و منظره‌ها حذف کند و شکنندگی زندگی را به تصویر بکشد.
او ایران را می‌گردد و مناظری را انتخاب می‌کند که از دید بسیاری از افراد نادیده می‌مانند و با استفاده از عکاسی آنالوگ مخاطبانش را به کشف راز و رمزهای مناظر مختلف دعوت می‌کند. کارهای افسری در شهرهایی مثل ونیز، پاریس، نیویورک و مادرید به نمایش در آمده است.
دیدگاه خود را بنویسید